Przerost duszy nad rozumem
Strach. Cisza. Chaos bicia serc. Krzyk każdej komórki ciała. W próżni. Tylko mów szeptem mi. Sekunda za sekundą w innej strefie czasowej, jak w innym wymiarze, inna rzeczywistość, w naszych umysłach. Biegiem, byle w ruchu, żeby nie zniknąć, nie pozwolić , żeby nie bezsilnie, byle dalej ale nadal tu.
autor
helena:)
Dodano: 2010-09-13 15:09:29
Ten wiersz przeczytano 483 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.