Przesilenia
"O, Królowo Świata, przyjdź, Wraz z Rogatym Łowcą zstąp By użyczyć wiedźmom sił I czar wesprzeć mocą swą...
A ja pędzę nocą
Nago po polanach
Ręce rozpostarte
Rosa na kolanach
Ognia krwawe blaski
Wy tańczące w stożku
Z głów zdjęte opaski
Ręce połączone
Rozwarte szeroko
i usta i łona
Czekacie wciąż na mnie
Gotowe przyjęcia
By wraz ze mną skonać
Kapłanki rozkoszy, mocy oraz cienia
Jak kwiat pragnie rosy
Tak to wy wspomnienia
Chodź tej jednej nocy
Gdy światło i ciemność
Orgazmem swym toczy
W jedność połączone
Bez snu i wytchnienia
Dla tej krótkiej chwili
Szału uniesienia
Gubicie odbicie…
Chodź sen odganiacie…
W wielki mrok wchodzicie…
Co rok natura znów się odradza, Gdy wymieniają się zima z latem. My też w tych cyklach uczestniczymy, W kręgu wirując wraz z całym światem.
woland
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.