Przestrzenie (3) - Nieuchwytni
My, ludzie w punktach,
w mikroprzestrzeni
mamy swój krzyż – znak,
kropkę, przecinek, liczbę.
Zaczynając od A, ruszamy w świat,
na wieczne poszukiwania ostatniej Zet.
Nie dasz się pokroić,
ale naznaczony długością map,
ciekawy, namierzony szerokością
jesteś cięty współrzędną każdego dnia.
Krzyżyk ci na drogę w szczęśliwe
miejsca.
Będą wiedzieć, gdzie jesteś.
Pójdziesz, pojedziesz, polecisz...
a leżący w nocy
wybiegnie myślami
o wiele dalej.
autor
marcepani
Dodano: 2018-07-29 10:32:39
Ten wiersz przeczytano 658 razy
Oddanych głosów: 26
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (25)
podoba się
pozdrawiam :)
nawigacja wyobraźni
I jeszcze FB i darmowe śledzenie.
Ale tego, co jutro napiszesz nie wie nikt. Pozdrawiam
Głęboka refleksja, warto się tu zatrzymać i z lekka
pofilozofować :)
Pozdrawiam serdecznie :)
świetny, refleksyjny przekaz życiowym(filozoficznym z
lekka) wierszem:) pozdrawiam
Ale skojarzenie z byciem w kropce przez całe życie
jest świetne. Wiesz co, jak tak dłużej posiedzę to
mózg mi płonie
:)
Czy mogę powiedzieć coś co mi się nasunęło, pomyślało?
- w 4 wersie zaczęłabym od dwukropku (bo człowiek
jakby zaczynał od niego swoje życie, bycie, istnienie
- przyjście na świat), potem przecinek - to co
następuje po, a dalej kropka (na niej kończymy).
"(...)mamy swój krzyż – znak,
dwukropek, przecinek, kropkę
Zaczynając od A (...)"
Dobrej nocy Marcepani
My, ludzie w punktach i znakach... Czy jesteśmy czymś
więcej...?
Życie zwieszone w przestrzeni pomiędzy początkiem i
końcem... ciekawe rozważania, pozdrawiam serdecznie
No przyznam ciekawie to napisałaś:)
Pozdrawiam***
Witaj Mariolko:)
No takich rozmyślań jeszcze nie miałem:)
Pozdrawiam serdecznie:)
Być zawsze sobą bez względu na czas i miejsce
pozdrawiam
refleksyjne rozważania -
pozdrawiam:-)
Ciekawa refleksja :)
Jestem przy 'M' :)
Dobra życiowa refleksja;)Można rzec samo
życie;)pozdrawiam cieplutko;)