Przy kominku…
Gdy jesienna szaruga świat okryje
chłodem
i szyby łzy wciąż leją nad martwym
ogrodem,
to smutki wszechobecne pastwiąc się nad
duszą,
nękając nas lękami, spokój w sercu
kruszą.
By zapobiec tym stanom taka moja rada,
niechaj ogień z kominka baśnie opowiada,
bo gdy mowa płomieni ciepło wokół snuje,
to odchodzi frustracja i błogość
triumfuje.
Wielokrotnie sprawdziłem na własnym
przykładzie,
że gdy jesień na ziemię chłodną łapę
kładzie,
zapatrzony w płomienie, rację przyznać
muszę
tym co twierdzą, że żar ten ogrzewa też
duszę…
autor
M.N.
Dodano: 2018-10-22 17:54:22
Ten wiersz przeczytano 1520 razy
Oddanych głosów: 43
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (48)
Mnie najbardziej ogrzewa whisky, wiem każdy ogrzewa
sie jak lubi, ale przy kominku mozna ogrzac wszystko,
zwlaszcza we dwoje:)
Pięknie i bardzo mądrze
Uwielbiam tańczące iskierki w kominku :) Przypominaja
mi dzieciństwo i bajki które opowiadała mi moja babcia
Pozdrawiamy serdecznie Marianie :)
Przy kominku przyjemnie:)
Piękny wiersz**
Pozdrawiam**
piękny
Piękna melancholia
Pozdrawiam ☺
Pięknie, a już przy kominku to naprawdę uroczo.
Polecam lampkę wina Cabernet. Pozdrawiam serdecznie.
baaardzo ładny wiersz, a wersy
" bo, gdy mowa płomieni ciepło wokół snuje,
to odchodzi frustracja i błogość triumfuje"
zabieram ze sobą
życzę miłego wieczoru :)
miło, uroczo...ładna kominkowa melancholia:)
pozdrawiam
kocham każdą porę roku ... chociaż miłości łzy mi
płynom ... chłód i ciepło przenika moje kości ...to
uśmiech mojej żony jest słońcem i życiem pełnym
radości ...
jesiennie z melancholią..
Witaj Marianie:)
ja też Tobie rację
rzecz jasna przyznaję,
że często jesienią
przed kominkiem staję:)
Pozdrawiam:)
Siadasz przy kominku,
przy wspaniałym winku,
grzejesz stare kości,
czasami też pośpisz.
Pozdrawiam Marianie, zimę w krzyżu
poczułem, u mnie było dzisiaj - 5.
Ładnie i ciepło, to fakt !...
Jak dla Mnie; za słodko : ).
Miłego wieczoru.
Ładnie, ciepło i prawdziwie :)
takie chwile koją duszę,,pozdrawiam:)