Przysposobienie obronne z...

Popatrz tam, krzyczy jakby kończył się dla niego świat
Pomyśl, czemu ty masz być wyjątkowym
Pomyśl o swym świcie, pamiętasz go jeszcze
Pierwszy pocałunek i pierwszą muzykę
Nim zniknie, ogarnij to i w swej prostocie niech jaśnieje ci blask
Bajania o zwyrodniałym kulcie nieskończoności

Zbierz w jeden szkielet rozsypane kości
Napełnij je ciałem, wpompuj w nie krew
Daj mu skórę, mlekiem napełnij piersi, niech rodzi łono przekleństwa świata
Póki młodym tchnie duchem poskładane ciało
Zanim rozsypiesz się tym razem w próżnię
Następnym razem nikt cię nie wskrzesi, Łazarzu

Teraz tylko ty, teraz tylko ty
Teraz tylko ty stoisz przeciw światu
Opuściła cię, opuściła cię
Alkoholowa siła
Teraz tylko ty płacisz podatki

Ty i ona, sam na sam w wieczności
Ty i ona, w diabła zaklęta w butelce
Jesiennej kołysanki nie nauczyli cię wychowawcy
Ksiądz zabrał fantazję i dał parę fraz
Gdy parę fraz dał ci ksiądz, zyskałeś zbawienie
Czemu nie być wdzięcznym księżom z frazami?

Przysposobienie obronne z atomowej apokalipsy
Kiedy znów będziesz w domu, może nie będziesz w domu już nigdy
Pamiętaj więc, że kiedyś go miałeś
Bo nie każdy ze zdradzonych o świcie
Zdradzonym został we własnej pościeli
Obok śpiącej żony, gdy spał nakarmionym, czekając na kolejny dzień
Zbawienia pilotem telewizora
Od niebezpieczeństw poplątanych ścieżek własnego umysłu

autor

Vidar

Napisany: 2011-02-20 Dodano: 2011-02-21 15:09:47

Ten wiersz przeczytano 556 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie