Pustka...

Wiersz dużej urody, a puenta to magia:
"pustkę przesiewam z dłoni w dłoń
na progu mojej chaty"
Piękne.

Dużo uśmiechu i mało pustki w nowym roku. :):)

Smutne takie życie.Pozdrawiam.

Bardzo ładny wiersz o stanie ducha,
księżycowa, blada twarz nadaje ton melancholii.
I już to dziś pisałam pod innym wierszem, jeśli
interpunkcja to konsekwentnie albo lepiej sie jej
pozbyć.
Np. brakuje przecinka pomiędzy przymiotnikami blada,
księżycowa

Dobre oddany stan duchowy lirycznego bohatera.
pozdrawiam.

przepiekna melancholia...
pozdrawiam serdecznie:)

Ladna melancholia, acz smutna.
Wymowne metafory.
Pustka... bardzo trudny stan duszy.

Pozdrawiam serdecznie z podobaniem dla wiersza:)

Przepiękne wersy, które zatrzymują przekazem i
klimatem. Pozdrawiam :)

Wielu myślało, że nie żyjesz.
Zatem witaj ozdrowieńcu.

Chociaż natura działa na nasze zmysły i emocje, to
jesteśmy tak zaprogramowani, że nic nie rezonuje w
nas lepiej, niż emocje bedące wynikiem kontaktów
miedzyludzkich. Te ostatnio zostały bardzo
ograniczone. Zaprowadzana jest specyficzna "tresura",
bo nadarzyła się idealna okazja. Jak jej uniknąć?
Dobre pytanie. Chociaż druga zwrotka odstaje rymami
od pierwszej i trzeciej, to przesłanie wiersza trafnie
oddaje to, co zapowiada tytuł. Łączę pozdrowienia
noworoczne.

Piękny, smutny wiersz, ale jakoś trudno uwierzyć w tę
pustkę, przecież w każdym z nas drzemie bogactwo myśli
czy wrażliwości, zwłaszcza jeśli ktoś ma poetycką
duszę...
Co prawda często trudno jest zapełnić pustkę po
bliskiej osobie, to fakt...
Pozdrawiam ciepło :)

Przepiękne, smutne strofy...
Pozdrawiam serdecznie :)

ej hej

Wiersz smutny pesymistyczny.Pozdrawiam.

Taką pustkę może zapełnić tylko drugi człowiek
(najlepiej płci przeciwnej).

piękny lecz smutny
dłoń powinna być w drugiej dłoni
a nie chwytać pustki.
Pozdrawiam:)