Rachunek sumienia.

Liczę dziś. Na palcach niezgrabnych, szorstkich.
Ile mi zostało szans. Ile już zmarnowałem.
Czy mi podarujesz życie. Czy się nie odważysz.
Boisz się jak ja - drzew suchych, spragnionych.
Gdzieś głęboko w lesie gniją, płaczą czasem.

Trudny to rachunek. W sumie pamięciowy.
Nie da się zapisać na tej bladej kartce.
Bo ja jeszcze nie zdołałem odkryć znaków.
Co by mi pomogły zanotować te zdarzenia.
Kiedy patrzyłem ci w oczy. Twoje - moje oczy.

Dziś już chyba nie doliczę, bo reumatyzm. Cham.
Okulary ciężkie, grube. Brzemię takie gatunkowe.
I największy problem mam z pamięcią. Jędza.
Tylko gdzieś mam zachowany krótki list od ciebie.
Pisałaś go przez całe życie. Daleko od siebie.

autor

nikt

Napisany: 2008-03-13 Dodano: 2008-03-13 19:17:28

Ten wiersz przeczytano 384 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie