Reakcja łańcuchowa.
Rozum.
Cierpliwie ufasz jak słońcu które
wschodzi
prowadzi drogą spełnienia
potknełeś się?nie szkodzi
wstań i zmień tok myślenia...
Serce.
Prowokuje biciem lokując fakty
choć mylnie może pochłaniać czas
ja wiem że los rozdaje karty
przegrałeś?nie szkodzi,zagraj jeszcze
raz..
Świat.
Ołtarz ozdobiony usmiechem i bólem
zmiennie dotyka wykwintnym spojrzeniem
bywam żebrakiem i bywam królem
przegrałem?nie,to tylko złudzenie..
Życie.
Karuzela zebranych przeciwności
wspomnieniem kreuje kolejny krok
zawarte w grzechach doskonałości
żałujesz?nie,życie jest piękne,szok!
Małe porażki bywają wielkim zwycięstwem. OCEAN@interia.eu
autor
Kruchy
Dodano: 2010-07-29 09:17:14
Ten wiersz przeczytano 506 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
,,,zaczęłabym od świata, życia, rozumu i na końcu
serca.....bo czy chcemy czy nie ono nami
kieruje....;-)))....i nas kształtuje....a czy tego
sobie życzymy...nie pyta....;-))) pozdrawiam
Dawidzie....liści szelestem....idziesz w dobrym
kierunku....;-)))
Bardzo dobry wiersz :-) Świetna budowa i konkluzje na
końcu każdej ze zwrotek.
Serce i Rozum prowadzą nasze Życie przez...Świat.
Tylko jedna prośba - jakoś tak się "utarło" na
wszelkich portalach, że po znakach przestankowych
spacja. Podoba mi się forma i treść - Pozdrawiam
Świetny pomysł na wiersz, a wykonanie jak zawsze
ciekawe i (coraz lepiej) napisane. Pozdrawiam! :))