Refleksyjny krótki życiorys

Wiersz napisany po przeczytaniu otrzymanych w prezencie dwóch małych tomików poezji ujawnia pewne detale z mojego życia.

Patrzę na dwa leżące przede mną tomiki,
Co radość mi sprawiły, pozwoliły głowie
Zapomnieć o kłopotach, wieściach z polityki
I rozmyślać nad siłą, jaka drzemie w słowie.

Tak dawno opuściłem miejsca gdzie wzrastałem,
Porzuciłem to miasto leżące nad Łódką,
Lecz kijem swego życia też nie zawracałem,
Popędzałem je tylko - żyjemy tak krótko!

Pojechałem więc w sierpniu, gdzie słońce zachodzi,
Odjechałem też w sierpniu, nie da się zaprzeczyć,
Nie wróciłem do domu, do pracy, do Łodzi,
Bo nie miałem już siły walczyć i złorzeczyć.

Nad Renem rozpaliłem domowe ognisko,
Wraz w wodą, którą toczy, życie me upływa.
Tu przyszły na świat dzieci, na drzwiach me nazwisko,
Tu do wspólnej kolacji żona stół nakrywa.

Ale czegoś mi tutaj czasami brakuje,
Kiedy myśli wieczoren się sfruną do głowy
Jak ptaki przed odlotem - i wtedy pojmuję,
Że brak mi żywej, barwnej, pięknej polskiej mowy.

Choć mi życie doświadczeń różnych nie skąpiło,
I mało co mnie dziwi, niewiele mnie wzrusza,
Bywało, że się nagle oko łzą zaszkliło
Nad przyżółkłą stronicą „Pana Tadeusza“.

To zostaje jak stara na obrusie plama,
Duch patrona mej szkoły, którą dziś się chlubię
(Chociaż rytm mój jest inny niż wieszcza Adama,
Wiersz trzynastozgłoskowy nade wszystko lubię).

Z ochotą czytam sonet, limeryk, wiersz biały,
Te dwa małe tomiki będą, ja to czuję,
Na honorowym miejscu wśród mych książek stały.
Za to ofiarodawcy serdecznie dziękuję.

Teraz już każdy wie, że mieszkam poza Polską (od wielu lat), że pochodzę z Łodzi i że chodziłem do szkoły im. Mickiewicza.

autor

Dodo666

Napisany: 2010-09-22 Dodano: 2010-09-22 05:45:29

Ten wiersz przeczytano 574 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie