Reinkarnacja
gęsta cisza wełniana jak płaszcz
przykryta we śnie jej ciepłem wykradam
atomy zbędnych struktur odpowiadając
hologramem na każdą myśl którą
niepostrzeżenie wsunąłeś mi do kieszeni
miękko hamują krzesełka karuzeli
podpisane wielokroć moim imieniem
stają się ławkami opustoszałego
parku wśród których przeżywam
kolejną reinkarnację dnia
patrzę z dumą jak przytrzymujesz
pierwszy jesienny liść by nie spadł
z drzewa niczym mityczny Atlas
ziemię na swych ramionach
ratując mnie i świat od chłodu
i tylko łez nie umiesz zatrzymać
ubrane w ciemny kontur tuszu
wzlatują po policzkach ku zachodowi
słońca klangiem rozdzierając serce
jak tęsknota
Komentarze (27)
wyjątkowy dzień wyjątkowa relacja wyjątkowe chwile
warto... obudzić, na nowo przeżywać
Elena, Poeto, Tarnawargorzkowski, Karmarg, Refleks 25
- dziekuję z całego serca ;)
Pięknie piszesz. :)
Ładnie napisane choć smutno. Pozdrawiam.
Wiersz z tych co nie dają o sobie zapomnieć
wydrukowałem go sobie by lepiej chłonąć cudowne strofy
dla mnie wiersz miesiąca
Piękny wiersz z nutką wielkiej tęsknoty za kimś bardzo
bliskim:-)
pozdrawiam
Marzę o reinkarnacji dnia,w którym mój chłopak mi sie
oświadczył. Jest duzo takich wyjątkowych dni.
Bardzo Wam dziękuje za wszystkie komentarze,za Wasze
odczucia,uwagi i przemyslenia.
Piękny wiersz i nic mi w nim nie przeszkadza, wręcz
przeciwnie,
podoba mi się. Pozdrawiam Grusano.
Jak zawsze ujmująca metaforyka.
Pozdrawiam :)
Nietuzinkowo i pięknie o miłości, miło czytać
przechadzając się po odczuciach i obrazach ubranych w
metafory, pozdrawiam ciepło, miłego dnia.
Nie ma reinkarnacji dnia.
Każdy następny jest inny, chociażby inaczej nam się
zdawało.
Cisza jest krzykiem, tęsknotą pozostaje, i nie da się
jej oswoić.
Wiersz podoba mi się.
Witaj. Piękny Wiersz. Czytałem go kilka razy. Za
każdym razem czułem, jakbym wchodził do przepięknego
ogrodu z którego nie chcę wyjść.
Deje mi bardziej odczucia niż obrazy.
Pozdrawiam serdecznie.
Podoba sie wiersz, bardzo...
Witaj,
akurat jestem fizykiem i nauczycielem.
Pojęcia, których używasz przemawiają do mnie.
Ale czy przeciętny czytelnik, szukający uniesienia,
zadumy, nostalgii, lub nawet tęsknoty, będzie wgłębiał
się w istotę mało zrozumiałych pojęć fizyczno
technicznych?
Ten wiersz wymaga od czytelnika bardzo szerokiej
wiedzy.
Czy tylko takiego czytelnika chcesz oczarować Wróżko?