Roznica
Spada cos nagle- niespodzianie-
paralizuje mysli, slowa,
nie masz zadnego wplywu na nie-
na to cos, co kaze zyc ci od nowa...
Zakochanie, zapatrzenie, zasluchanie w
czule slowa?
Czy zmienia cie nagle w innego
czlowieka?
-Tak- to wielka serdecznosci rzeka.
Czy jestes inny,milszy, doskonalszy?
-Prawda- swiat caly wydaje sie lepszy...
I chcesz bliskosci tego czlowieka-
on tez na to samo tak bardzo czeka.
Nie widzisz wad jego, defektow duszy,
a kazdy ruch, kazde slowo potrafi tak
wzruszyc,
ze chcialbys oznajmic calej ludzkosci,
ze pieknie cudowne jest to uczucie
bliskosci.
Kochasz bezwiednie sam nie wiesz kogo,
i zadne rady,zadne nauki tu nie pomoga,
I nie wiesz o tym, ze nic sie nie
dzieje,
ze za ta chwila juz nic nie istnieje,
ze jest to moment, co na zycia fali
na bardzo krotko cie otumani-
bo rzadko -to krotkie, male zakochanie
prawdziwa miloscia sie staje.
I tu zagadka dla zakochanych ludzi;
jak to zakochanie w prawdziwa milosc
rozbudzic?
Milosc chce czasu, milosc chce prob
wielu,
nie takie to proste- moj przyjacielu.
Trzeba chciec umiec dla milosci wielkiej
dawac -nie brac- uczucia wszelkie.
Egoizm, pycha, obluda, wladza,
bardzo milosci wielkiej przeszkadza.
Naucz sie dawac to, czego chce-
po latach bedzisz zbierac owoce.
Male milosci o imionach wielu
zloza sie w milosc ,ktora zaprowadzi cie do
celu.
Dokonasz wtedy wielkiego odkrycia,ze
wszystko juz, wszystko wziales z zycia.
Gdy cel ten osiagniesz,gdy staniesz na
szczycie
nie straszne ci bedzie trudne, twarde
zycie.
Bedziesz mial obok, pod reka prawie
oparcie, podpore we snie i na jawie.
Nie bedziesz sie bal strasznych ciosow,
bo one sa czescia kazdego czlowieczego
losu.
Nie straszna ci bedzie nawet choroba,
bo czlowiek kochany reke ci poda
i nigdy juz sam nie bedziesz na swiecie,
bo przeciez samotnosc najwieksza jest-
wiecie-
Wiecie wy wszyscy- wy ludzie mali,
ktorzy prawdziwie nigdy nie kochali,
ktorych nie stac bylo na zastanowienie,
co zwac zakochaniem, a co wielkiej milosci
tchnieniem.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.