samotność

nie wiesz,
jak gorzko smakują wieczory
gdy cisza solą w gardle
obdziera sen z miękkiej kory

gdy trwoga zagląda do okien
w chłodnym blasku świec
nie wiesz,
kiedy się dusza otwiera
gościńcem łez

gdy oddech przemienia się w szept
i sączy się czarną kroplą
w nocy żałobny śpiew,
w pościeli błękitny obłok

oto mój smutek dobry
jak miodu plaster
do gwiazd i ludzi podobny,
do zawsze

i tylko czasem zastuka w szybę
nocy wilgotna ćma
muśnięciem ciężkich skrzydeł

autor

pseudonim

Napisany: 2006-08-23 Dodano: 2006-08-23 08:12:51

Ten wiersz przeczytano 513 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Nieregularny Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie