Samotność o poranku

Nie słyszałem kiedy wyszłaś
Tak delikatnie wstałaś
Nie wiem czy było to późną nocą czy o poranku
Zostawiłaś mnie samego śpiącego nago w łóźku
Po nocy pełnej namiętnych uniesień
Po której pozostał mi w głowie tylko czar wspomnień
Gdybym nie dostrzegł Twojego włosa na poduszce
Gdybym nie wyplątał się z pomiętego prześcieradła
Gdybym nie poczuł woni Twoich perfum na poduszce
To pomyślałbym, ze wyobraźnia mi figla spłatała
Że ta nocna namiętność tylko się w mojej głowie rozgrywała
Że nie było między nami miłosnego ciał zmagania
Cieszę się, że nie odeszłaś bez pożegnania
Na odchodne dałaś mi buziaczka Kochanie
Ucałowałaś mnie gdzieś namiętnie
Szepnęłaś do uszka, Spij spokojnie
Odcisk uszminkowanych Twoich ust, daje szansę na ponowne spotkanie
Jak ja uwielbiam po takiej nocy śladów buziaczka przed lustrem poszukać
Bo lubisz go w za każdym razem w innym miejscu zostawić
Bym ciągle myślał o swoim najsłodszym narkotyku
Bym z niecierpliwością pragnął Twojego ciepła, ciała, dotyku
Bym kolejnej nocy w samotności za Tobą konał z tęsknoty
Bym czekał na Twoje pieszczoty
Czy kiedyś będzie mi dane?
Obudzić się przy Tobie Kochanie?

autor

Andrzejek

Napisany: 2004-11-11 Dodano: 2004-11-12 11:14:14

Ten wiersz przeczytano 497 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie