Samotny czas
Chwila...
Piękna, cudowna, niedługa
Może potrzebna, może naiwna
Na pewno złudna!
Dzień – cichy, pusty, brudny, jak
każdy inny
A każda myśl, wszystkie słowa, w sercu
śliskie blizny...
Takie są chwile samotne, gdy brak
mądrości
Tworzą mniej złudzeń, a szereg błędnych
nieprzyjemności...
Nie można wyrzucić wspomnień, zapomnieć...Można nauczyć żyć z nimi...i godzić się na to, że to już na zawsze będą wspomnienia...
autor
Gorzka - B
Dodano: 2007-07-02 00:27:53
Ten wiersz przeczytano 387 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.