Sen o końcu świata

Cisza wieczorna, krwi odblask ostatni,
Czerwieni czerwień szaty legionisty
W las zagnanego jak w pułapkę
Oddaje Romie odblask oczu mglisty.

Paszcza smoka miesi ludzkie strzępy
Żelazny ucisk dusi gladiatora
Szlakiem Attyli spadają z drzew sępy
Nadeszła wreszcie ostateczna pora.

Pęka wrogów niezdobyta garda
Dunaj wylewa germańskie zastępy
Nad miastem dymy ognisk Thora
W miejscu wielkości rodzi sie pogarda.

Horda za hordą po krew horyzontów
Tumany i krew. Już się zbliża
Pora rachunków który z czterech kątów
Zabiera rozbitków pod ramiona Pana.

Wschodni cesarzu wszechwładny
To Romulusa skrwawiona korona
Spójrz u stup twych purpurowa wyblakła
O darta z togi świata - senatora!
Cztery i siedem i sześć - cyfry owe,
Trzy, dziewięć, pięć i dwa, dziewięć, trzy
Dźwięczą już na świecie hymny pogrzebowe,
Lecz tutaj władcą jesteś tylko Ty.

autor

Yumi

Napisany: 2007-06-30 Dodano: 2007-06-30 17:40:14

Ten wiersz przeczytano 781 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Wrogi Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie