Serce matki
W czasie utkanym
z pajęczyny wspomnień
stareńka matka
przywołuje obrazy
najdroższe sercu.
Do domu
który kłania się
przydrożnym lipom
wprowadziła się samotność.
Staruszka
oszczędzając prąd
przy blasku świec
co dzień powtarza
ten sam rytuał.
Przegląda stare fotografie
i odgania samotność
cichym szeptem modlitwy.
Na zdjęciach
zroszonych łzami
ukochany syn
który wyruszył w świat
na poszukiwanie
lepszego jutra.
Kiedy już je znalazł
przestał pisać
i telefon zamilkł
ale serce matki
wciąż wierzy
że kiedyś stanie w drzwiach
jej syn ukochany i powie:
-Pakuj się mamo
zabieram Cię z sobą.
Manuel del Kiro
Komentarze (7)
Kolejny piękny wiersz
i dla mnie wzruszająco...
piękny wiersz.
Wzruszająco smutny wiersz.
Ewa i Oksani dziękuję za komentarze i pozdrawiam.
matczyne serce bezwarunkową miłością płonie, piękny
dojmujący wiersz, pozdrawiam:-)
Smutny wiersz, serce matki zawsze tęskni :(