Siergiej Donatowicz Dowłatow
S.D.D. Odkryłem stosunkowo późno. Uświadomił mi że absurdy w Polsce wcale nie były mniejszego kalibru. Haiku napisałem po Polsku i Rosyjsku. Po Rosyjsku niestety nie zmieściłem się w Haiku.
Cколько же иметь
надо смелости чтобы
будучи никем
оставаться собою.
Stukot maszyny do pisania
Słów już nie zagłuszy, gdy chodzę
Po gazetach, napełniam głowę
Prozą, tak jak ją buty widzą.
Nikt na nią nie czeka
I znów inwencja twórcza, kopie
Krwistym butem, leci proza po
Horyzont, spraw dawno przebrzmiałych,
Przybite wersy krwawią myśli.
Nikt na nią nie czeka.
Szukam prostego człowieka, on
Odczyta z ust otwartych, chlebem
Powszechnym pachnących, świeżość strof
Odbitych w lustrze despotyzmu.
Nikt na nią nie czeka
Obrazy zaklęte w przestrzeni
Na wadze chaos miast spokoju
Czemu niesiesz stos rękopisów
Na makulaturę reżimu.
Nikt na nią nie czeka
I cóż z tego że ja potrafię
Bądź umiałem pić gdy mój talent
Tylko z sukcesem chciał iść w parze
Prostych tekstów na pokuszenie.
Nikt na nią nie czeka
Powstali z upadku artyści
Ciasno wypełnili pokoje
Wypychają moje konanie
Poza nawiasy społeczeństwa.
Nikt na nią nie czeka
Każą pisać wzniosłe strofy,
Tłum za nawias nie wyskoczy,
I „przepili gady, Rosję!”
Znów za lalkę cena wzrośnie.
Nikt na nią nie czeka
Kiedy spiszę wszystkie treści
Głową dotknę nóg podstawy
Żołnierskiego stanu buty
Od podszewki świat zatruty.
Nikt na nią nie czeka
Kocham kraj i jego ludzi
Różnorodność nieustanną
Czemu stawiasz mi nad głową
Hegemonię niedowładną.
Nikt na nią nie czeka
Spakowany w trzy walizki
Został parking aut sportowych
I szoferską Rękawicą
Macham Brzozom pól Rosyjskich.
Wymieszane wspomnienia rosyjsko polskie. Dziś raczej nie do uwierzenia, ale nadal prawdziwe. Ileż trzeba mieć odwagi będąc nikim pozostać sobą.
tarnawargorzkowski
Komentarze (19)
Pozwolę sobie za Wandą Kosma...znakomita kompozycja!
Pozdrawiam Robercie :)
Myślè, że cała jest duma człowieka w tym, że jest
sobà! Przepadł już na przedbiegach zawodnik ktòry
chciałyby być kimś innym. Potèga jest w
indywidualności i ròżmości. Dla mnie nie ktoś kto
pozostaje sobà jest WIELKIM! Pozdrwiał goràco:)
Otwiersz nowy horyzonty poezji, dziekuje Robercie:)
Dziękuję wszystkim a najbardziej Wandzie niełatwe to
strofy i trzeba znać prozę Dowłatowa by je w pełni
docenić bo same brzmią taj patetycznie a z nim
prześmiewczo
Znakomita kompozycja! Miniatura po rosyjsku, nawet ta
w lepszym wykonaniu Mariat, to wg mnie nie haiku - ale
myśl genialna! Pozdrawiam z podziwem :)
Dla mnie to coś nowego Robercie.
Podziwiam Twoją wszechstronność
w Poezji. Pozdrawiam serdecznie
z zainteresowaniem przeczytałam.
Literatura rosyjska jest piękna.
Dziś trochę przez nas niedoceniana?
Przyczyna chyba jest znana.
Brawo, za haiku w języku rosyjskim i polski. To
sztuka.
Interesująca refleksja, z uznaniem czytam, pozdrawiam
serdecznie.
Do Marka Dowłatow uświadomił mi że moja proza z okresu
służby w wojsku była całkiem znośna. Nie żebym cos
miał na myśli;)))
Bardzo oryginalne i ciekawe. Pozdrawiam
do jastrz wyślę Ci jedną z jego książek. Właściwie to
skrót z jego opowiadań (mam trzy różne). Dowłatowa nie
chcieli drukować w Rosji. Pisał prosto tak jak widział
rzeczywistość. To się władzom nie podobało. Jego
opowiadania wyszły w Rosji dopiero po jego śmierci.
Wszystkie wyszły w USA kiedy wygnano go na emigrację.
Tam wydał swoją prozę i Rosjanie oszaleli na jego
punkcie. Ogłoszono go jednym z największych odkryć. Za
Putina znów jest w odwrocie. Taki to los poetów.
Nigdy nic Dowłatowa nie czytałem. Będę musiał popytać
w księgarniach i antykwariatach.
Mario stosunkowo nowy wiersz. Właściwie cały czas nad
nim pracuję. Wystawiłem go tylko dlatego, że rano
wyjeżdżam na dłuższy czas. Co do drugiego pytania:
powiem przewrotnie. Kiedyś przyleciał do mnie
kontrahent z Włoch odebrałem go z Okęcia i spytał się
Where are we going?... To Raszyn... Mamma mia! So how
long we are going to drive there? 15 minutes...
Really!?
ha ha ha, więc myślę że mieszkam niedaleko.
Cколько смелости
надо чтоб бывши никем
остаться собой
====================
Udało się Robercie po rosyjsku i po japońsku też.
A co do wiersza, mam pytanko - dlaczego 3 wersy małą a
reszta majuskułą? Przeoczenie?
A drugie związane z ostatnimi dwoma wersami - to
daleko od Moskwy jesteś?