skaza czasu
Smutna będzie ta miłość
gdy oczy weźmie licho.
Gdzieś w życiu zaplątani
zależni w ludzkiej matni.
Czas drapie wzór głęboki
chodzenie mocniej boli
i z trudem rozpoznajesz
najbliższych znane twarze.
I tylko ciche swary
ożywią uśmiech blady,
dotykiem ręki ciepłej
studzisz emocje świeże.
By zagłębić się znowu
w zawiłość ludzkich losów,
jesienne przywiązanie
co żyć pozwala dalej.
autor
stary
Dodano: 2017-02-17 11:03:59
Ten wiersz przeczytano 1039 razy
Oddanych głosów: 31
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (34)
Skazy czasu...są znakiem zdobytego doświadczenia...to
nie skazy, powiedziałabym raczej...odznaczenia :)
A czas plynie....
Podoba mi się ta refleksja.
Bardzo ładny wiersz.
Ja myślę,że starość nie jest dla nas zagadką. Mieliśmy
w rodzinie taki ludzi. Po prostu trzeba ją
zaakceptować, wtedy będzie łatwiejsza. Pozdrawiam
serdecznie.
Witaj,
wybacz, że zamilczę...
Spokojnego dnia.
Pozdrawiam.
Smutno nam gdy starość nas dopada i zostawia
ślad...Pozdrawiam.
swoim "nickiem" dzisiaj
nas tutaj częstujesz
mam nadzieję,że się jeszcze
dosyć młodo czujesz:)
Pozdrawiam:)
ups, każdym
Witaj czas odciska swoje piętno na każym z nas. Moc
serdeczności.
Dojrzały wiek przynosi
pokaźny bólu koszyk.
I wtedy właśnie razem
udźwignąć znacznie łatwiej.
czas bywa niepokonany
jak w zagadce Sfinksa
serdeczności:)
starość jest smutna ( nawet wtedy gdy nie jest
samotna)
Może zedrzesz sobie łokcie i kolana, ale warto jeśli
uda się trafić w dziesiątkę.
+++
Dobry, bardzo dobry wiersz :) Pozdrawiam serdecznie
+++
By zagłębić się znowu
w zawiłość ludzkich losów..
warto się zastanowić jak żyć i w którą stronę iść
dalej ..