skaza czasu
Smutna będzie ta miłość
gdy oczy weźmie licho.
Gdzieś w życiu zaplątani
zależni w ludzkiej matni.
Czas drapie wzór głęboki
chodzenie mocniej boli
i z trudem rozpoznajesz
najbliższych znane twarze.
I tylko ciche swary
ożywią uśmiech blady,
dotykiem ręki ciepłej
studzisz emocje świeże.
By zagłębić się znowu
w zawiłość ludzkich losów,
jesienne przywiązanie
co żyć pozwala dalej.
autor
stary
Dodano: 2017-02-17 11:03:59
Ten wiersz przeczytano 1040 razy
Oddanych głosów: 31
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (34)
Ładnie ukazana refleksja. Przeczytałem z
przyjemnością. + i Miłego dnia.
Czas ma swój wymiar, tylko my nie zawsze
przystosowujemy się do jego wymiaru...
pozdrawiam i pirękne dzięki za odwiedziny
Nie mamy na wszystko wpływu, niestety.
refleksyjnie o upływającym czasie, pozdrawiam:)