Skradziony rękopis

Gdybyś był przy mnie jak strofy wiersza,
leżał jak tomik blisko na trawie
i szeptał słówka, dłońmi rozpieszczał,
marzeń zatrzymać już nie potrafię,

bo myśl wymknęła się spod kontroli.
Cudny dytyramb płynie do nieba.
Ty możesz miłość z kartek wyzwolić.
Wystarczy, że będziesz; wiele nie trzeba.

Chcę hymn o szczęściu z kimś czytać razem,
a to niełatwe będzie niestety.
Tu moją skargę zdaniem wyrażę,
życie rękopis skradło poety.

Nie musisz cennym być woluminem,
nie szukam także białego kruka.
Cud macierzyństwa może mnie minąć,
a więc czym prędzej do drzwi zastukaj,

bo z krwi i kości potrzebny chłopak.
Chociaż bym miała chęci najszczersze,
a nie zrozumcie tego na opak,
to przecież dziecka nie spłodzę z wierszem.

autor

kasztanowiec

Napisany: 2013-02-09 Dodano: 2013-02-09 12:40:17

Ten wiersz przeczytano 2211 razy

Oddanych głosów: 45

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie