Śpieszmy się kochać ludzi....
Anonim i Anonimowy poeta to jeden i ten sam autor- czyli Ja :):) Prosze piszcie do mnie! Mam dwa loginy bo zapomniałam kiedyś hasła więc stworzyłam nowy, ale już pamiętam :) Pomóżcie mi osiągnąć 3 poziom.
Siadam przy stole i
Łzy ciekną mi obficie
Ktoś o kim zapomniałam
Umarł o świcie…
Telefon dzwoni i wciąż oznajmia mi,
Że już nie żyją wrodzy moi.
A ja ich obrażałam
Ja im ubliżałam
Teraz już za późno
Nie zmienię już nic…
W uszach wciąż brzmią mi
Proste, stare jak ten świat słowa
Które prawdę mówią
Teraz to wiem
Lecz zrozumiałam za późno….
„Śpieszcie się kochać ludzi, tak
szybko odchodzą…”
to mój wiersz na konkurs
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.