Śpiew i duszy wołanie
Zgaduje kto tak śpiewa w gęstwinie
Schodzę więc w porowy nieśmiało
Gdzie wtór tak wspaniały dla szczęścia
Brzmi jak poezja aż serce zadrżało
Rozglądam się po tej bujnej zieleni
Znajduję gniazdko starannie uwite
Matka tuli do serca swe maleństwa
Ojciec ze śpiewem wita nowe życie
Jaka harmonia w tej przyrodzie
Z podziwem wycofuje się bezszelestnie
Żal czy zazdrość serce tak rozpiera
Posiedzę na łące posłucham jeszcze
Wracają wspomnienia sercu bliskie
Szkoda tylko że ludzie choć rozumni
Rozrywają swoje gniazdo na strzępy
I są dla siebie jak gwoździe do trumny
Ech! Przyrodo łzy wyciskasz strumieniem
Rozkleiłam się przy twojej muzyce
Mój ból zostawię w zielonej gęstwinie
Napełniona nadzieją poskładam życie
Z tych strzępów które jeszcze zostały
Pozszywam w obraz dla wspomnień
Powieszę na ścianie w złotej oprawie
Jak krzyk duszy zranionej przez kamień
ESTERA60
Komentarze (7)
Nigdzie tak pięknie czysto i z oddaniem życie nie
płynie,jak właśnie w przyrodzie i to z niej powinniśmy
brać przykład.Pięknie napisany wiersz
,pouczający.Piękne metafory.Pozszywany obraz wspomnień
powieś na ścianie,jak krzyk duszy zranionej.Miło
czytać takie wiersze.
Podoba mi się zazdrość bohaterki. Wielkie słowo, ale
to prawda, wcale nie jest bez podstawna. To przecież
człowiek wymyślił: "Człowiek człowiekowi wilkiem".
Napisałaś piękny wiersz i nie sposób się oprzeć jego
urokowi i jakże znamiennej prawdzie o życiu. Oddałaś
ją w piękny poetycki sposób. Porównując z przyrodą
jest bogactwem lirycznym. Wielkie brawa.
Śliczna puenta wiersza,,, z tych strzępów..
oryginalne i bardzo wymowne.. gratuluję.
Wzorów na życie szukajmy w przyrodzie. Może to dobry
pomysł. Bo żaden ptak nie rozrywa swego gniazda na
strzępy. Godne zastanowienia.
Twój wiersz mnie autentycznie wzruszył, na beju rzadko
mi się to zdarza - piekny wiersz - skoro tak działa...
Przyroda żyje, w przyrodzie tętni zyciem,
niejednokrotnie zwierzęta potrafią lepiej zadbac o
swoje rodziny niż ludzie. To jest najbardziej przykre,
że ludzie niszczą swoje szczęście.
Madry wiersz - ładne pióro.