Spotkanie

Spotkało się ludzi dwoje w blasku księżyca,
Ona rumieńcem okryta, on się nią zachwyca.
On szepce do niej - Powiedz mi kochanie,
Gdy wyjadę, co się z Tobą stanie?
Ona spogląda na niego wystraszona
I odpowiada w jego oczy zapatrzona
- Cóż mają oznaczać Twe słowa?
W tą godzinę nie pojmuje tego moja głowa.
Lecz zdaje się, serce me nagle zamiera
I żadna myśl do mego umysłu nie dociera.
Tylko to jedno ustać nie zamierza
I nic sobie nie robi z mojego trwożnego pacierza.
Myśl ta jedna, która się rozprzestrzenia,
Że już niedługo nie powiesz do zobaczenia.
Kiedy odejdziesz? Odpowiedz mi proszę,
Swego smutku w tej chwili nie znoszę,
Bo wiem, że jak ja Ciebie tak i Ty mnie mój miły,
Nie opuściłbyś, chyba że okoliczności by Cię zmusiły.
On odpowiedział tak cicho, że tylko ona słyszała,
Ona głowę na jego ramieniu złożyła i się rozpłakała.
Wtedy ich zostawiłam na tamtej polanie,
Niech zakończenie tylko dla nich zostanie.

autor

NatS1

Napisany: 2008-08-05 Dodano: 2009-11-19 09:26:45

Ten wiersz przeczytano 581 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie