stan zapomnienia
dlaczego nie dać się ponieść
rozkosznej chwili ułudy
wyjść poza rzeczywistość
wyrwać z objęć paskudy
pozwolić zmysłom wirować
w szaleństwie niezdobytym
powiedzieć na głos słowa
na dnie umysłu ukryte
dlaczego nie próbować
wznieść się w górę wysoko
wciąż bojąc się upadku
zamykać emocje głęboko
a mając świadomość chwili
i sensu jej istnienia
dlaczego nie pozwolić
na taki moment wytchnienia
Komentarze (6)
Im wyżej się podskoczy, tym boleśniej się
spada..Dlatego..Nie chcę być już Ikarem.. M.
No właśnie, dlaczego? Fajnie poprowadzona myśl,
pozdrawiam:)
Mam moje subiektywne wrażenie, że nad pisaniem wiersza
zostało włożone trochę pracy, przemyśleń. Pierwsza i
ostatnia zwrotka idealnie pasują jako początek i
koniec, natomiast druga i trzecia są delikatnym
płynięciem przez stan zapomnienia.
marzenia wnoszą barwy do szarego życia, zawsze warto
je mieć -ładny wiersz -pozdrawiam
życie składa się z chwil radości jak i smutku...jeśli
los daje nam chwilę szczęścia- trzeba ją na tyle
wykorzystać- na ile się da- ona zawsze w sercu na
wielki zostanie.... pozdrawiam....
Warto się ponieść wysoko marzeniom to taka odskocznia
od codzienności :)