strach

drzwi się zam­knęły
za twoim cieniem
słońce za­lało w gar­dle krzyk
przez ok­no wdarło się
wspom­nienie
i nic
nad pus­tki ścianą
twarz roz­my­ta
w bez­tros­kim bałaga­nie snu
strach to ko­bieta
czy mężczyz­na
które jest
tu
w pro­gu zmyślo­ny
pcha dławienie
w opa­rach no­cy skry­wa krzyk
sta­wia w sze­regach włos
mil­cze­nie
i zębów zgrzyt
pot w oczach mąci
jak na fa­li
uno­si oczy w bla­dość ścian
z ro­gu po­koju
głoś od­da­li
u strach bram
kto po kry­jomu
pat­rzy w me oczy
przeszklo­ne ra­my k.rwa cię mać
to lus­tro które
sam pos­ta­wiłem
a tyl­ko po to
chy­ba
żeby się bać

autor

jarek k

Napisany: 2015-04-01 Dodano: 2016-02-02 19:34:43

Ten wiersz przeczytano 603 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie