Świat bez wojen
Kobieta jedno słowo a tyle istnień
Kobieta komuś należałoby wierzyć
Choć w głowie burza, nie mam sposobu…
Chcę marzyć i pragnę w nią uwierzyć
Istota jak ja zrodzona, od razu do
pokochania
Ja wiem że nigdy jej nie dorównam,
W ludzkiej naturze miłowania
Ona uśmiechem łamie zapory
Dotykiem sprawia mi rozkosz
Ona mi szepnie słówko do ucha…
Zniknęłyby wszystkie wojny.
autor
tarnawargorzkowski
Dodano: 2023-08-05 10:45:45
Ten wiersz przeczytano 1090 razy
Oddanych głosów: 49
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (37)
Ciekawy przekaz.
Ciekawy przekaz wiersza pełen refleksji i zadumy.
Pozdrawiam serdecznie Robercie
Pięknie i poetycko o kobiecie...
Świat kobiet różni się diametralnie od świata mężczyzn
i kobieta potrafi te dwa światy złączyć w jeden...
Pięknie opisałeś łagodną, kobiecą naturę...
Bardzo dobra, refleksyjna puenta z nadzieją na lepszy
świat.
Serdeczności przesyłam
Tez tak niedawno napisałem, ale bodajże jastrz
napisał, że państwa rządzone przez kobiety też były
uwikłane w wojnę. Miał rację, bo jak kobieta z jajami,
to jak facet.
Weźmy taką Margie Thatcher, nie odpuściła Falklandów.
.
Pozdrawiam.
Ciekawe, męskie refleksje na temat kobiet.
Tak,jesteśmy nie do końca odkrytą tajemnicą i
stanowimy inspirację dla artystów.
Ale przede wszystkim jesteśmy przyjaciółkami, matkami,
kochankami, babciami....
Dajemy życie, które jest zabijane min na wojnach.
Tak dużo wysiłku wymaga wychowanie i przygotowanie do
samodzielnego życia, a tak łatwo jest to życie
stracić.
Drugi aspekt twojego wiersza, to wzajemne relacje
damsko-męskie.
Powiedziałabym wojny na niskim szczeblu - miedzy
partnerami.
Też lepiej ich uniknąć.
Pozdrawiam :)
Wiersz zatrzymał mnie w mądrej refleksji. Ślę moc
radosnych pozdrowień:)
Podoba mi się :)
Pozdrawiam serdecznie :)