Świat bez wojen
Kobieta jedno słowo a tyle istnień
Kobieta komuś należałoby wierzyć
Choć w głowie burza, nie mam sposobu…
Chcę marzyć i pragnę w nią uwierzyć
Istota jak ja zrodzona, od razu do
pokochania
Ja wiem że nigdy jej nie dorównam,
W ludzkiej naturze miłowania
Ona uśmiechem łamie zapory
Dotykiem sprawia mi rozkosz
Ona mi szepnie słówko do ucha…
Zniknęłyby wszystkie wojny.
autor
tarnawargorzkowski
Dodano: 2023-08-05 10:45:45
Ten wiersz przeczytano 1084 razy
Oddanych głosów: 49
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (37)
To prawda
Ciekawy przekaz i udana gloryfikacja kobiet. Świat bez
wojen to marzenie, a zarazem największe wyzwanie.
Uważam, że pokój niestety nie leży w naturze
człowieka, ponieważ od zawsze konflikty rozwiązywał
przemocą.
Do tej pory odzywa się prymitywna chęć posiadania
wszystkiego...
Pozdrawiam :)
Jestem za światem wolnym od wojen i za kobietami,
które potrafią walczyć o swoje.
Pozdrawiam z podobaniem wiersza :)+
Byłoby cudnie bez wojen...
Osobiście uważam, że mężczyźni kochają bardziej,
więcej poświęcają i są delikatniejsi emocjonalnie.
Pozdrawiam :)
Zniknęłyby, zniknęłyby... pozdrawiam serdecznie.
Piękny i mądry wiersz.
prawdziwy, piękny, brawo ty
Wiersz bardzo się podoba.
Ale świat bez wojen... Utopia.
Chyba że... Tak bardziej metaforycznie - gdy Ona się
uśmiecha, szepcze, dotyka... To tak - wojna znika z
głowy. Bo wojna to w końcu stan umysłu...
Pozdrawiam, Robercie :)
Ładnie. Pozdrawiam.
p. Robercie, gdybyż tak być mogło...wspaniale, że tak
po dżentelmeńsku myśli pan o paniach. Wiele dobrego :)
ładne i prawda
oj tak... tak masz rację
ale punkt dam
nie wierzę...
... a, ot choćby wojna o Helenę(Trojańska)
No właśnie - świat bez wojen, czyż nie fantastycznie
byłoby? Tylko kochający się ludzie i ich realizacje
dobrych życiowych planów.