Światło
Wszystkim wpatrzonym w gwiazdy dedykuję...
Sama pozostałaś w ciszę otulona
wpatrzone w ciała niebieskie, świetliste
jak zorza
Płaczu strugami wypełniasz życie
by jezioro marzeń zdusić poszarpane.
Nie chcesz juz czekać kochana
na znak nieba upragniony
Nie chcesz przechadzki po polu nadziei
marszu po wzgórzach kamiennych
Losu własnego chcesz być kowalem
tchnieniu wiotkiego dostarczyć powietrza
Siebie jednak nie zmieniaj słoneczko
bo życie życiem pozostać musi
Uwierz miłości, ona znajdzie Cię sama
Uwierz we mnie...
Kochana... kochana.
... a szczególnie Jej... .
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.