SZAFIR

Dżem "A jednak czegoś żal"

promyk róż
tajemnica szeptu cień
na gwiezdną przestrzeń
kołysany korytarzy łez ramion blask
na granitowym niebie
wytężam cienie myśli

wtulony w pączku resztki życia migotanie
układa słów ciche kwilenia
motyli szarość skrzydeł
oplecione przestrzenie
aniołów skry oczu odległych
ucicha brzask dawnych wspomnień
zimny żar pobladły tak
zasklepia sie spokojnie
w ciemnej trumience

kona
bez światła
zamglona

autor

casiell

Napisany: 2009-10-10 Dodano: 2009-10-05 16:47:03

Ten wiersz przeczytano 658 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie