Szukam Twej Duszy!
Skradać z dnia czas
okropiony twym zapachem
i chodź złodziejem jestem dusz
Twojej skraść nie potrafię.
Gdzieś zapodziana
powiewa nad miastem
wśród gwiazd,
wśród ludzkich spraw,
wśród poranka barw.
Kiedy powróci?
Skwar samotności dusi,
chłodzi kroplami czerwieni,
a wiosna nadziei
wspiera me serce
tęskne Ciebie,
tęskne Twego poznawania...
autor
Prekursor
Dodano: 2008-03-30 08:14:38
Ten wiersz przeczytano 552 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Ładny wiersz. Każdy wers starannie dopracowany.
Ciekawe metafory i porównania.
Wiersz zaskakuje swoją formą.
hmm...tęsknisz do kogoś ...chcesz poznać... czasem
ludzie się bezskutecznie szukają ,ale może w Twoim
przypadku będzie inaczej ...ciekawy wiersz