Taki sobie wiersz o ptakach i...
Rozsiałaś swoje dzieci po świecie, jak
nasiona
i niektóre korzenie głęboko zapuściły,
teraz chcesz je przekonać,
że jesteś dobrą matką, by z powrotem
wróciły.
Jak ptaki odlatują gdzieś w dalekie
krainy,
by przetrwać trudną zimę, gdy szukają
jedzenia,
wracają na niziny,
bo tak jest w naturze, tu jest miejsce
rodzenia.
Tymczasem lato mija, jedno, drugie…
które?
A matki wciąż czekają, zaśniedziałe
nadzieją.
Przepowiednie ponure,
zapominają miejsca informacją
nieszczerą.
Kwiaty gdzieś kwitną złote
na obcym polu. Wiara
czyni cuda ich płatkom,
kierują je do słońca.
Kochaj nas wszystkich równo,
Ojczyzno nasza, matko,
nikogo nie odtrącaj.
Gent
Komentarze (7)
Babciu2 są tacy którzy czytają wasze wiersze.
Matka-ojczyzna jest bezsilna, bo czyż to ona ma wpływ
na to że jej dzieci ja opuszczają. Chyba nie ..! To
"wiatr" który hula po gniazdku goni te ptaszki w
dal...
...taki sobie, a mnie sie podoba...dzis tak malo
slyszymy o ojczyznie, milosci do niej,
nadziei...ladnie
Pouczający, lecz w imieniu Ojczyzny czy ktoś na Bej-u
czyta? My bejowicze podziwiamy to umiłowanie Ojczyzny
w Twoich wierszach.
Wiem jak sie teskni za nasza matka Ojczyzna ,jakis
czas byłam poza granicami kraju Twoj wiersz
przypominial mi wigilię na obczyźnie i opłatek zalany
łzami smutku.Pozdrawiam serdecznie Henryku ,życząc
radosci i szcześcia
Henryk...pieknie i bajecznie w twoich wersach..z
nostalgią patrze ...pozdrawiam....
Taaak ... wiele bym mogla o tym .... wzruszyles
Henryku... uscisk wielki Bogna
umiłowanie kraju ojczystego i nadzieja że uczucie
będzie wzajemne Piękny wiersz o wartości patriotycznej
Dobry w przesłaniu