Takie jest życie

Januszu:-) pozdrawiam.

Inne oblicze miłości.
Pozdrawiam.

Roxsi! -W tamtych latach - tylko nadzieja mi
pozostawala do życia.
Dziękuję serdecznie za odwiedziny i poświęconą uwagę.
Pozdrawiam serdecznie:)

Szkoda, że to się tak między Wami potoczyło,
bo z tych wersów czytam, że jednak miałeś nadzieję.
Pozdrawiam Wiktorze.

Polak p. myślę ,ze lubiliśmy się wzajemnie i nikt do
nikogo żalu mieć nie powinien. - zadzwonić? - czemu
nie.
Serdeczne pozdro:)

Rozumiem twoją rozterkę duchową... Dziewczyna była
bardzo z dystansem...Czytając komentarzę widzę, że
chcesz mimo upływu tych 30 lat wznowić
znajomość...Próbuj... Pozdrawiam serdecznie

Dziękuję Janeczko za tę linię wiersza. - tę linie,
ktora daje nam ograniczenia...
Pozdrawiam serdecznie:)

Ładnie wyrażona akceptacja "takie jest życie" ...
Umieć nie przekraczać granicy - wielka sztuka.
Pozdrawiam :)

Mariusz! - dzięki za kom. i poetckie wsparcie.
Pozdrawiam serdecznie:)
ps. - skorzystałem:)

Chicago! - wspomnienia są miłe. chyba zadzwonię do
niej... po bez mała 30.latach.
Trzymka:)

Podoba się.
Msz trochę za dużo zaimków osobowych.
Można je wyeliminować.
Np. w 7 wersie:
"abym zrozumiał- powiedziałaś".
A wiersz podoba się.
Pozdrawiam.

Zenku - to nie musi być szdercze... - U niej to - bylo
przepraszające... - "wybacz Wiktorze!... - niestety."
Dziękuję Zenku za wizytę.
Pozdrawiam serdecznie:)

Zostały wspomnienia, ale przynajmniej one są i
zostaną.Trzymajmy się.

Waldeczku! w kom. może wziąłes po uwage moje
stwierdzenie, ze "zakręcila znakomicie" - racze
"mocno" - bo zrobila wrażenie, choć nie probowala
kokietować czy robic nadzieję. Po prostu - bylem
bardzo samotny wtedy...
Pozdrawiam serdecznie:)

Smutna refleksja i to szydercze powiedzenie „C’est la
vie”.
Przykro słuchać Pozdrawiam Wiktorze Serdecznie