tęsknota za Margaret Thatcher

Ja im pracy nie zazdroszczę
to jest dla mnie ciężki trud,
jeśli rząd dotrzyma słowa
będzie to następny cud.
Notabene, ja po 39 latach pracy zarabiałem 1300
złotych.
Pozdrawiam.

:)))

ciekawy i sugestywny wiersz Tomku
zaskoczyłeś mnie na plus
pozdrawiam

Dziękuję serdecznie za odniesienie się do moich
przemyśleń nad tym jakże gorącym i wiem że drażliwym
tematem...
Co się tyczy zaś tematu z wiersza to nie są to tylko
moje myśli tu ze mną pracuje duży odsetek byłych
górników i z tą ciężką pracą w kopalni poza małym
procentem zatrudnionych to nie przesadzajcie bo tam
jest płacone nie za prace tylko za strach...
A średnia wypadków śmiertelnych wśród górników
pracujących na dole nie jest największa porównując
inne zawody tylko pozostaje ten lęk przed zjechaniem
pod ziemię to jest tak jak przy podróży samolotem
większość się boi latać a przeciętna wypadków
śmiertelnych i tak jest niższa niż w innych środkach
lokomocji...
Ja nie żałuję ani nie zazdroszczę tym co pracują pod
ziemią ale skoro nie umieją się gospodarzyć to
dlaczego całe społeczeństwo ma na nich pracować...
Rozwalili całą Łódź z zakładów wszystkie PGR-y nie
pytając się co z ludźmi nie mówię o takich zakładach
małych jak ten co ja w nim pracowałem 1500 osób....
Czy ktoś nas się spytał czy mamy z czego rodzinę
utrzymać i dzieci nakarmić ten szyderczy PiS wygnał
nas z kraju a teraz na plecach górników chcę znowu do
koryta się dostać....
Przed tym porozumieniem z górnikami już na
przeciętnego dokładano z budżetu 1500 zł.miesięcznie(
a moja żona zarabia 1100 zł miesięcznie) gdzie jest
sens i logika żeby tym co zarabiają po 1100 zabierać i
jeszcze ładować w górnictwo???
To by było tyle w tej sprawie...
Jeszcze raz dziękuję i spokojnej nocki życzę:)

Szczera prawda w tym wierszu jest powiedziana Polak
nauczył się brać ale mało od siebie dać .Gdyby kij był
nad nim by pracował a nie strajkował.
Wspaniale napisane.
Pozdrawiam gorąco:)

bardzo rozważny i ważny głos w dyskusji

to jest też mój punkt widzenia , w życiu trzeba sobie
radzić ale gdy się widzi tych równych i równiejszych
co to pławią się w luksusach za nasze pieniądze to nóż
się otwiera w kieszeni, te ZUS-y, ci skorumpowani
burmistrzowie i biurokraci i to ciągłe robienie " z
tata wariata" a sądy chodzące jak po sznurku
rządzących to odrębna bajka i ta zawiść wśród ludzi,
niestety w takim kraju żyjemy. Dobrze ujęty temat ale
to temat rzeka

Rozumiem Tomku, że musiałeś wyjechać za granicę. Tu w
Ojczyźnie powinien być Twój warsztat pracy. Lecz go
nie ma , bo Ojczyzna jest już sprzedana.
Górników nie neguję. Tylu ich ginie. Proszą o poprawę
warunków i utrzymanie kopalń, by mieć za co żyć. Tu
też brakuje pieniędzy.
A dobrobyt arystokracji pęka w szwach.
Wiesz Twój daje wiele do myślenia.
Pozdrawiam Tomku serdecznie.

Jak tu nie kląć !!
pozdrawiam

hmmm, sporo racji...

Acha:) to ja Halinka Surmacz:)

Witaj Tomku(na jakiś czas zniknęłam, teraz pod innym
nikiem):)
W 100 procentach zgadzam się z Tobą co do tematu w
wierszu.
Jestes bardzo dociekliwym obserwatorem otaczającego
świata:)

Tomek, u nas, każdy walczy o swoje, a nikt nie walczy
o NASZE!
Nie ma jedności, natworzyło się partii, fundacji i
towarzystw, które dbają o siebie, nie o tych, którym
powinni służyć.
Solidarność, to nic nie znaczące u nas słowo:(
Pozdrawiam Ciebie serdecznie, życząc miłego
wieczoru:):):)

Bardzo dobra dawka Tomku. Pozdrawiam.

Popieram każdy strajkuje poparcia czeka nawet i
lekarz zapomina o przysiedze ,choremu na raka
wszystkiego się żałuje bo już mu wyrok dali a po co
tam nic nie trzeba , przepraszam ale temat ruszyłeś
na czasie co bardzo boli,tu kłania się pokora...