To niebo...
wspomnienie z lat dziecinnych
cudne są te zagony
co falują zbożem
łąki pachnące sianem
i to niebo ukochane
w błękitnym zmroku
na polnej drodze
bydło wznosi
tumany kurzu
wieczorem
przy ognisku śpiewy
napełniają powietrze
falą radosnych melodii
Komentarze (50)
Piekny obrazek pozdrawiam
Urocza impresja z przeszłości - aż zapachniało sianem
:)
Pozdrawiam sabo !
Dziękuję Tereniu za Miłą Wizytę
Dziękuję Wam Wszystkim Kochani za Miłą Wizytę
: Tobie Meme, Andrzeju, Jozalko, Nea, Grażynko, Ewo,
Polaku p., Dorotek, Mixitup, Weno, Turkusowa Aniu,
Olu, i Tobie Zosiaczku. Tobie Krzemanko i Magdo za
dobrą podpowiedź z której skorzystałam :)) Miłego Dnia
Życzę Wam Wszystkim- u mnie pada w Sieradzu
wszystko takie pachnące i radosne
wspomnienia w pejzażu poezji zapisane
uroczo! pozdrawiam
Piękny obrazek piękna wiejskiego
krajobrazu.
Ja bym to drugie "co" minęła. A może: łąki pachnące
sianem?
Pozdrawiam ciepło.
Ładne wspomnienia.
Miłego dnia, sabo :)
Smutne dzieciństwo, podobne do mojego. Pozdrawiam
sabo:)
Nostalgicznie ale i bardzo ciepło.
Pozdrawiam serdecznie:)
W młodości świat wydaje się być piękniejszym, a im
dalej, bywa różnie:) Pozdrawiam:) Proszę, zajrzyj do
mnie.
Wspominamy niebo pod którym było nam dobrze:))))
Tkliwe trzy obrazki z przeszłości
Ładnie. Czytam sobie "łąki pachnące sianem", aby
pozbyć się jednego "co". Miłego dnia.
Bardzo kolorowy i nawet...zapachowy...jest Twój
wiersz. Czuję zapach kurzu, widzę granatowe niebo nocą
, oraz blask ogniska. Bardzo nostalgicznie i zarazem
radośnie wspominasz dzieciństwo.
Pozdrawiam
Jurek
Dzieciństwo zawsze wspominamy z nostalgią. Miłego
dnia, Sabo :))