W tropiku...

Czarne chmury z kazdej strony
zdazaja do morza,
coraz ciemniej, coraz mroczniej
w gniewniejszych przestworzach.

Z dala pomruk gniewnych grzmotow
cisze tropiku przecina,
wysuszona zarem slonca-
raduje sie ziemia.

Blyskawice w dzikim tancu
w morza topieli znikaja,
fale gniewnie w bryzie bialej-
o skaly trzaskaja.

Huczy ,szumi i szaleje -
wicher w palm koronach,
swym ogromem przebogata
wielkosc natury wielbiona.

Sciany deszczu rykiem wielkim
radosnie witaja,
pinie, palmy i kaktusy-
z kurzu rozbieraja.

Trwa to wszystko krotka chwile
-sliczne widowisko...
nagle milknie, juz odchodzi
uciszajac wszystko.

Na dodatek- cud spelniony-
most teczy na niebie...
zloto slonca, promyk jasny
bardzo dumny z siebie.

autor

Maeuslein

Napisany: 2005-09-04 Dodano: 2005-09-14 03:58:24

Ten wiersz przeczytano 541 razy

Oddanych głosów: 24

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie