TRYPTYK- cz.3.

Aniele, utulona w skrzydłach Twych
Boży posłańcu
oddycham
a Ty na straży moich myśli
zawsze bliski

Rano, gdy oczy przecieram zaspane
już przy mnie czekasz

Wieczór, gdy poezje kołyszę do snu
mój dzień zapisujesz ciekawie

We dnie, wiele razy trzymasz kierownicę
a cierpliwość anielską sączysz mi wytrwale

W nocy, wyciszasz ściany,
bądź mi niebiańską rozkoszą

zawsze zagadany,
śpiewny
przy okazji cudny,
pomocny i biały.

Broń mnie,
gdy nie dążę do doskonałości
od brudów życia,
wszystkiego co boli,

zaprowadź w szczęście.

autor

Krystyna Maria Grynia

Napisany: 2003-04-28 Dodano: 2007-04-30 09:09:35

Ten wiersz przeczytano 432 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie