M
Gdzieś w głębi serca wiem że jesteś tu
Obok mnie
Składasz głowę na mym ramieniu
Co dnia pijemy kawę zatracenia
Przejednanie gorzką pigułkę
rzeczywistości
Spragnieni miłości
Wyczekujemy brzasku na otwartych
przestrzeniach surrealizmu
w gęstwinie umysłu
wciąż samotni
Potykamy się o barykady zachwytu
Komentarze (7)
Dobry wiersz. Pozdrawiam:)
ciekawy, świetnie się czyta
Świetny wiersz:)
Jeśli to miłość to lepiej ukryć, niech trwa.
Pozdrawiam.
kawa zatracenia, barykady zachwytu i samotność w
gęstwinie umysłu...
nietuzinkowo wyrażone uczucia.
podoba...
Miłość ma różne oblicza. Często niestety pokazuje też
to smutne, Ciekawy wiersz. Pozdrawiam:)
Podoba mi się kawa zatracenia :))