(u) śmiech losu
Wiosennie wędruje ścieżkami krętymi,
w poskokach fikołkach szpagatach.
Tak pewna, że los się nareszcie uśmiecha,
i będzie we wszystko bogata.
A on stoi dumny i patrzy zdziwiony.
Otworzył kuferek, pomieszał.
I tym środkowym pogroził paluchem:
To ty nieustannie rozśmieszasz.
autor
ewaes
Dodano: 2018-04-07 16:27:15
Ten wiersz przeczytano 1020 razy
Oddanych głosów: 22
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (29)
Witaj. Ten los, hmmm jest na niego tylko jedna rada,
tez mu pokiwac tym srodkowym i dalej sobie robic
szpagaty, podskoki.
Moc serdecznosci Ewuniu.
uśmiech losu bywa nie zawsze łaskawy
pozdrawia Ewo :)
...faken, ma to do siebie, że lubi się często
prostować:))
pozdrawiam Ewuniu wieczornie
@Cytanek--tak akurat czasem mu się zdarza :)
Dziękuję :*)
@Ziu-ka
@Sotek
Dziękuję pięknie :*)
@krzychno - - dokładnie :) figlarz czasem z niego :)
Dziękuję :*)
Ładny nastrojowy wiersz.
Pozdrawiam:)
Marek
Akurat użył środkowego...?Pozdr.
Fajny refleksyjny wiersz...podoba się;)Pozdrawiam
Ewuniu:)
Witaj Ewuś:)
Masz całkowitą rację.Uśmiech losu bywa przewrotny.Ale
któż z nas nie liczy na niego:)
Pozdrawiam serdecznie Ewuniu:)
@tanczaca Grazynko - - zgadza się ale czasem los
wiosny nie słucha... :)
Dziękuję :*)
Bez marzeń i nadziei żyć się nie da,
a wiosna sprzyja ku temu by się marzenia spełniały,
bowiem mamy wówczas więcej w sobie energii.
Pozdrawiam, miłego wieczoru sobotniego życząc Ewo:)
@anula - - Grzesiu niekoniecznie ze mnie ale bywa...
:)
Dziękuję :*)
Los się Ewka z Ciebie śmieje,
cóż za jeden, niech on spsieje.
Pozdrawiam Ewuniu czarownego dnia z uśmiechem.