Ulica i dęby

Wiersz dedykowany wszystkim tym, którzy przeżywają ciężkie chwile, aby sie nie załamywali i pamiętali że życie w gruncie rzeczy jest piękne.

Była sobie ulica
Na niej zielone dęby
I cały sens życia
I te wścibskie ludzkie gęby
I stały na niej bryczki z pięknymi koniami
I my tak chodziliśmy ze złączonymi dłoniami


Była sobie ulica
Na niej brązowe dęby
I myśli o sensie życia
I te wścibskie ludzkie gęby
I te piękne konie pragnące się uwolnić
I ja chcąca ze swym życiem skończyć


Była sobie ulica
A na niej białe dęby
I zatracony sens życia
I te wścibskie ludzkie gęby
Koni już tu nie ma tylko moje ciało
Po którym krople krwi ściekają

autor

Kamilcia_forever

Napisany: 2006-09-23 Dodano: 2007-01-23 14:27:00

Ten wiersz przeczytano 380 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie