I UMARŁ POETA PO RAZ WTÓRY!

"NIE STÓJCIE TAK!" - krzyk rozpaczy:) Mam motylki w
brzuszku:)) hehehe +++

Chociaż klimat wiersza określiłeś jako; obojętny,
ja odbieram : dramatyczny.
Wiersz jest wołaniem samotności przepełnionej po
brzegi zapasem miłości, miłości niemogącej się spełnić
i te... motyle dręczą ciało i duszę do ostatniego
dechu pożądania.
Jak gorzko brzmi wyrzut" pozostałem sam.
Warte śmiechu."
Ilu jest takich samotników, gorących, pragnących oddać
serce...
Ten wiersz w pełni wyraża ich dramatyzm istnienia, aż
do obojętności.

Jak marny poeta niech umiera szkoda jego czasu niech
zajmie się czymś innym:)

Z wyrazami szacunku do Bejowiczów i rezty ludzkości.