uroczysko
i tak mi wstyd przed samą sobą
mam wszak na piśmie muszę wierzyć
nazbyt dobitnie wsiąkła prawda
że to niestety mnie zależy
nawijam chyba trzecią szpulkę
na przezroczyście nikły wątek
nieprawdy memlą argumenty
we wszystkie strony pół do piątej
kto by pomyślał wciąż odwodzę
logikę w zmysłów błędną zamieć
bo kocham kiedy mi się zdaje
że jeszcze wiersze piszesz dla mnie
autor
Alicja
Dodano: 2008-07-03 00:09:51
Ten wiersz przeczytano 697 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Tego mi było w tej chwili nie trzeba -
przygnębiającego nastroju. Bohaterka wiersza żyje
urojeniami (?),a czytelnik nie. Tytuł niezwykle
dobijający. ----- "Mam wszak na piśmie" chyba w tym
rzecz - z reguły bardziej lubimy zdobywać niż posiadać
(więc bądźcie niczym enigma - tylko nie przesadźcie,
żeby nie zniechęcić) ----- Wiersz świetny.
gdyby zaklęcie ktoś wymyślił i wszystkich ludzi
zmienił w wiersze, lub gdyby można było wyśnić
życie do rymu z słowem "zostań", byłabyś księżną w
takim świecie, a wiersz by starczył za małżonka...
Wiersz napisany ciekawie, inaczej, ladne metafory.
Piękny choć smutny wiersz- tak byś chciała być kochaną
i sama kochać, wolisz czasem nawet aby to Ci się
wydawało, łudzisz się nadzieją.
Wymownie i ładnie napisany wiersz, ładne pióro -
brawo.
Zamyśliłam się na treścią wiersza... czasami także
takie mam nastroje.. wierzyć, nie wierzyć..
ufać, dać spokój.. lecz jest coś co nie chce na
to pozwolić.. na rozterki. To serce.. piękny
wiersz.
Twoje uroczysko duszy jest bardzo smutne i piękne...
Wzruszyłaś mnie swoimi słowami
bardzo ładnie...choć smutno, a te słowa "bo kocham
kiedy mi się zdaje
że jeszcze wiersze piszesz dla mnie" - takie
prawdziwe, życiowe...bo często chcemy, by się nam
zdawało...wtedy chyba mniej boli...