Uśmiech przez ciszę
Wczoraj to już historia
Dziś wielka niewiadoma
Co jeszcze się przydarzy
Przewidzieć nie zdołam
Siedzę przed komputerem
Skupiona wciskam klawisze
A słońce zagląda mi w oczy
I uśmiecha się przez ciszę
Maluje cienie na ścianie
Piękne wzorki jak kwiaty
Czuję się jak w ogrodzie
Unoszę się w inne światy
Gdzie nie ma bólu i troski
Gdzie ludzie się uśmiechają
Gdzie nie płaci się rachunków
I marzenia się spełniają
Dzięki Ci Boże za Słońce
Za miły początek dnia
I wierze ze nie poskąpisz
Do wieczora swoich łask
Jutro znowu zapisze
To dzisiaj jako wczoraj
Na kartach historii czas
Oby było wszystko naj naj…..
Komentarze (6)
trzeba znaleźc taką przestrzeń w której jest miejsce
na ciszę, marzenia, kontenplację, słuchanie i
zachwyt...tak trzymaj!!!
Całe życie to jedna wielka niewiadoma. Ale zawsze
zostaje nadzieja że będzie ona dla nas szczęściem nie
rozczarowaniem.
"Dzieki Ci Boże za słońce , za miły początek dnia ..
pieknie i optymizmem powiało.
Leciutki, przyjemny a i pouczający przy tym wierszyk.
Na bok smutki - wiosna !
Glosika zostawiam.
Twój wiersz jest wyrazem afirmacji życia z niewielka
dozą niepewności co przyniesie jutro ale ponieważ
jesteś nastawiona pozytywnie do jutra myślę, że tak po
prostu będzie czego Ci życzę...
Bardzo ładnie napisany wiersz,optymistyczny.Piękny
tworzysz słowami świat...oby dziś,jutro,zawsze było
naj naj...
dodałabym jutro już będzie wiosna..ładnie:)