Wiara, nadzieja, miłość

Z nadziei poczęci, by być ludźmi
Czekamy pierwszej zapalonej gwiazdy
Boga
Strażnika sensu zagubionych w próżni
Źrenic, rąk i słów

Z miłości poczęci, by być ludźmi
Szukamy płonącego krzyża
Całopalenia
Rany niebieskiej owitej ofiarą
Ofiary echa

Z wiary poczęci, by być ludźmi
Pragniemy czary wypełnionej prawdą
Skrzydeł
Polotu ptaka
I zapomnianych dawno ścieżek
I wysokości, wysokości

autor

Janina61

Napisany: 2006-04-06 Dodano: 2009-03-15 08:55:23

Ten wiersz przeczytano 517 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Nieregularny Klimat Obojętny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie