Więcej światła

Palić światła bo ciemności,
bałem się już jako dziecko.
Mrok przyprawia mnie o mdłości,
gdy otacza tak zdradziecko.

Wnika w życia zakamarki,
snując macki pozlepiane.
Aż przechodzą ciało ciarki,
kryjąc sen zła parawanem.

Więcej światła wołam z trwogą,
widzieć czym jest dar miłości.
Rozjaśnioną móc iść drogą,
ku spełnieniu, ku radości.

By nie stracić co widokiem,
życie chce przekazać w darze.
Wejść w te życie pewnym krokiem,
i czuć szczęście pełnią marzeń.

Palić światła, więcej jeszcze,
ciemność precz odrzucić dalej.
Mrok przyprawia mnie o dreszcze,
otulając dziwnym żalem...

autor

Grand

Napisany: 2009-08-20 Dodano: 2009-12-04 15:16:42

Ten wiersz przeczytano 392 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie