Wielko cyrwono biedronka

opowiadanie gwarowe dla Zory

Wielko cyrwono biedronka

Tak straśnie po telu rokak fciało się mi iść pojeździć na nartak.Ubrałak portki nie przemokalne,cyrwonom kurtke do pasa copke i rękawicki.Telo razyj zjezdzalak z tyj góry koło domu.Samo ubieranie tego sprzętu butów i nart umęcyło mnie ze miałak syćkiego dość.Jakosi poubierałak buty i poprzypinala narty i posłak od razu na wierk.
Wlazłak po malućku bo mróz scypoł po gębusi i na wierchu strach mnie oblecioł. Przecie musem zjechać nie bedem schodzić nazod.Pochipkałak krapke na nartak do góry,pokręciyła biedrami wte i we wte pocupiała na nartak coby zrobić malućkom zaprawe i zjechalak dołu.Na samiućkim dole prasło mnie do wielkiego śniega.Nijak ni moglak się podźwignąć do góry.Nareście nogi przekręciłak w bok i podparłak sie kijkami ale dźwignąć się do góry nie było takie proste.
Dzieci uwidziały bez okno ze lezem w śniegu i przysły mnie dźwigać.Nic ci się mamo nie stało,no nic odpedziałak.
Pockojcie,zjadem jesce roz bo skoda tyj mojej gimnastyki przy odziewaniu i całego zachodu coby tu przyjść.
Wysłak na wiyrk jesce roz przygienak krapke kolana ,złącyła przodki coby pługiem zjechać ,może mnie nie praśnie ale nic nie pomogło na samym dole w tym samym miejscu zaś mnie prasło.Poprostu siadłak na narty,pewnie w moim wieku tył krapke cięzejsy od przodu i temu.Słonecko przygrzewało jako downo za dziecka i byłak scęśliwo z zamyślenio wyrwały mnie słowa syna; mamo pytom cie piyknie jak fces dalej jeździć nanartak to se załatwij dźwig ,bo jo już ni mom siyły cie dźwigać.I tak skońcyło się moje scęście.Posiedziałak a racej postoła jesce krapke w tym słonku i pojechała bez potok i brzyski du domu.Mamo pedziała mi w doma córka ty na tym śniegu w tyj cyrwonej kurtce wyglądzes jak wielko cyrwono biedronka.I tak wyj skońcyło się moje jezdzenie na nartak.Haj

autor

skorusa

Dodano: 2013-01-09 00:02:26

Ten wiersz przeczytano 734 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie