....

Pogrążony w ciemnościach własnego istnienia
Otwieram Swe oczy,spoglądam w przepaść
Jeszcze niedawno byłem na szczycie
Tańczyłem z Bogami na samym Olimpie
Pijałem nektar ogromnymi łykami
Byłem z Nimi,nie z Wami...

Zrzucony okrutnie z krainy marzeń
Wróciłem do Was,nikczemni i mali
Tonę w waszej szarości,wielkiej jak głaz
Co Syzyf go toczy cały swój czas...

Spoglądam w przepaść,kroku nie zrobię
Jestem silniejszy niż zwykły człowiek

Otworzyłem swe oczy na nowe istnienie
Wracam do Bogów
Spijać nektaru pragnienie...

autor

domenico

Dodano: 2007-12-20 22:50:00

Ten wiersz przeczytano 375 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie