Wiersz trzysta drugi
Płynie rzeka miłości
każdy chce do niej wskoczyć
a nawet gotów jest się
w niej utopić
może kiedyś mi się uda
ciebie w innej dostrzec
i do diabła
z wszystkimi ludzkimi sądami
bo jeśli zaufanie
w nas ludziach nie umrze
ludzkie gadanie nie ma szans
a miłość wiara i nadzieja
to życia uroda
nadaremnie szukać innej
a jeśli chcesz kogoś pocieszyć
to nie przenoś na niego
swych smutnych doświadczeń
tylko niech on
przeniesie swoje na ciebie
wtedy pomału na nowo
odkryjecie radość
i popłyną łzy
lecz nie smutku
ale szczęścia
i czy uda nam się
za życia dojść
do tego stanu że wszystko w porządku
czy ten stan czeka nas
dopiero po śmierci
Komentarze (13)
b.dobry, zmusza do przemyśleń
Bardzo fajny i dobry wiersz:)pozdrawiam cieplutko:)
Fajnista, życiowa refleksja, pozdrawiam :)
Bardzo podoba mi się fragment i pocieszaniu, jak i
cały wiersz :)
Miłego dnia :*)
Po śmierci nas nie ma i to jest najpiękniejsze. Nie ma
potrzeb cielesnych, marzeń, pragnień... Najważniejsze,
że nie ma ciała,.. które boli, chce dotyku, choruje,
błaga...
o bliskość...przytulenie...ale szczere, nie oficjalne,
udawane, na pokaz, jak firmowe wigilie...
Dusza też prosi...ale bez ciała, które drąży fizyczny
krzyk, rak codzienności, byłoby lepiej. Jestem za
eutanazją. Przepraszam za wpis
Neplit...
Bardzo dobry wiersz, pozdrawiam :)
niebanalnie, refleksyjnie...wiosna jest odpowiednia na
ten stan:) pozdrawiam
Witaj. Podpisuje sie pod kazdym slowem wiersza. Bardzo
dobry. Moc serdecznosci.
Witaj,
więcej wiary - jeszcze będzie piękniej i radośniej, bo
przecież ma się świat ku wiośnie.
Dalszych setek tekstów tak romantycznych.
Miłego wieczoru.
Serdecznie pozdrawiam.
Bardzo dobry biały wiersz.
Pozdrawiam serdecznie. :)
Głębokie rozmyślania to domena Twoich wierszy i lubię
się w nich zagłębić.
jeśli chcesz kogoś pocieszyć
to nie przenoś na niego
swych smutnych doświadczeń
tylko niech on
przeniesie swoje na ciebie- niezwykła i bardzo głęboka
myśl.
Uda, przecież wiosna rozchyli niedługo serca.. i
odszukasz..
Pozdrawiam cieplutko//Miłego popołudnia..