Winda zwana pożądaniem

Winda zwana pożądaniem

Z pożądania oboje płonący,
Czują, że te płomienie trawiące
Ciało i myśli – ugasić muszą.
I potem umrzeć. Czy to tak dużo,
Chcieć samotności tylko we dwoje?
On w podnieceniu mówi coś do niej
I już po chwili, w windzie do raju,
Gdy na półpiętrze się zatrzymają,
Ich ciała w jedno już zespolone,
Tłumią namiętny młodości ogień.
I chociaż winda jest uwięziona,
Sięgają nieba…w swoich ramionach.

Andrzej Kędzierski, Częstochowa 07.07.2013.

autor

andreas

Napisany: 2013-09-13 Dodano: 2013-09-13 07:22:05

Ten wiersz przeczytano 1253 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie