Wiosennie
Wychłodzone noce, świty rozbielone -
to ostatnie tchnienie konającej zimy.
Wiosno - z utęsknieniem dziś piszę o
tobie.
Zieloną nadzieją cuda w sercu czynisz.
Ledwie nikły pączek rozkwitnie
miłością,
którą jesień w dziwnym półśnie
zostawiła.
Przygarnij z czułością - zmarzniętą i
drżącą.
Biedną na przednówku, samotną, niczyją.
Pozwól słońcu dotknąć życiodajnym
ciepłem.
Wyrwij z odrętwienia i przyspiesz
krążenie.
Z każdą cenną kroplą radości w niej
więcej,
nabiera śmiałości, dojrzewa, pięknieje.
Sadem rozkwieconym, pszczołą i motylem.
Subtelną stokrotką wśród soczystej
trawy.
Bazią, która żyje tylko krótką chwilę,
niepozornym listkiem na drzewie wciąż
nagim.
Gdy nabierze mocy w ramionach natury,
powróci uczuciem, przeniknie do duszy.
Zapragnę kochany, abyś mnie przytulił.
Od wiosny miłości będziemy się uczyć.
mamusia45
Komentarze (39)
lekki fajny wiersz:)pozdrawiam
Witaj Marto:)
bardzo płynnie się czyta Twój wiersz a i z nadzieją
czekamy na wiosnę:)
Pozdrawiam serdecznie:)
b. ładnie, a puenta taka budująca, że ach - :)
Bardzo pięknie o wiośnie. Czekamy na wiosenne kwiaty,
na zapach traw, a potem bzów i piwonii. Pozdrawiam.
wiosną szybciej krąży krew w żyłach i miłość w sercu,
pozdrawiam serdecznie i dziękuję za piękny wiersz
O jak przepięknie z serca i przyrodniczo pisane :)
Chyba wszyscy wyczekujemy owego wiosennego ciepła,
które rozbudzi nasze serca i da radość.
Ładny wiersz z nadzieją na spełnienie.
Pozdrawiam.
Marek
pięknie Martusiu
Zrobisz jak zechcesz, ale mi się lepiej czyta = nie
"Od wiosny miłości będziemy się uczyć."
a
Od wiosny będziemy miłości się uczyć.
z nadzieją i tęsknotą - pięknie...
wiersz z wyższej półki, wszystkie rymy przemyślane i
subtelne.
dodam jeszcze dobrą puentę i niestety słaby tytuł.
pozdrawiam :):)
Płynnie, i tak wiośnianie :)
Optymistyczny, piękny wiersz.
Dobrego wieczoru życzę:)
Jest klimat. Jest wiersz :)
Miło poczytać.
Pozdrawiam :)
J&J, Zenku,Aiszo* Iris& - pięknie dziękuję za
przystanięcie :)