wołanie
o! niepamięci słodka!
czekoladowa amnezjo co w twym smaku
szczytów spokoju i relaksu sięgnąć można
dlaczego tak po prostu bez przyczyny
nie pozwalasz zgryźć kęsa
kiedy ochota w poranku kwitnie?
dlaczego nie zatopisz całego?
tak by nie pamiętać wcale
kim jestem
co robię
wedle jakich zasad żyję
choć przez krótki czas pozwól
tylko żyć
istnieć i nic więcej
autor
D.A.R.E.K.
Dodano: 2009-07-07 08:33:01
Ten wiersz przeczytano 432 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Ciekawy wiersz.
tak pozwól życ choc przez moment....dobry
wiersz...pozdrawiam
niepamięć jak czekolada... ciekawie